TRADITIONELE CAMARGUE-FEESTEN

Feest

Traditie

Camargue

Tijd voor een… fiësta!

Dit jaar hebben mijn partner en ik besloten om het weekend van 8 mei in Palavas door te brengen om een echte feria mee te maken met de locals. Een paar dagen feest waarin de cultuur van de Camargue centraal staat en we ons in een andere tijd wanen, schilderachtig en ouderwets gezellig. Op naar een weekend fiësta aan de Middellandse Zee, om te genieten van de zon en de voorjaarswarmte, een verrukkelijk voorproefje op het vakantieseizoen in deze badplaats.

Na twee weken ontspanning in Palavas vorige zomer heb ik van locals veel meegekregen over de feria. Als je de cultuur van de mensen hier echt wil leren kennen, is een feria een must. Palavas organiseert twee feria’s per jaar: een in de lente en nog een in de herfst. Van dit lange weekend in mei heb ik geen centje spijt!

Tijdens de feria’s verandert Palavas in een ‘plaza de toros’. Tussen de arena El Cordobès en het strand staat in heel Palavas de Camargue-stier in de schijnwerpers in traditionele stierengevechten, bodega’s (bars op straat), Sevillaanse dansvoorstellingen, optochten van ‘peñas’ (percussiebands), smakelijke streekspecialiteiten…

Ons eerste evenement van het weekend is een ‘abrivado’ in de straten: sta ik daar nietsvermoedend ineens tussen de loslopende stieren! Iemand legt ons uit dat de abrivado vroeger de route was van de stieren naar de arena, onder toezicht van cowboys uit de Camargue, die hier ‘gardians’ worden genoemd. Tegenwoordig is het meer een spel en sommige ruiters proberen voor de lol de stieren te vangen om ze een beetje op te jagen en het spannend te maken voor het publiek. Het wordt ons ook sterk aangeraden om in september terug te komen voor de abrivado op het strand.

Middags zijn we naar de arena gegaan voor een Camargue-race

Deze show benadrukt de vechtlust van dit stierenras dat je alleen in deze regio vindt en dat duidelijk aanleg heeft voor rennen. Elk kwartier volgen de stieren elkaar op voor een confrontatie met de in het wit gestoken ‘raseteurs’ die met hun ‘rasets’ (haken) de kokarde proberen te raken, een stuk rode stof dat met touw tussen de horens is vastgebonden. Ze wagen zich om de beurt in het spel door de stier in cirkels te omsingelen. De stier laat zich echter niet zomaar zijn kokarde afhandig maken en zet met plezier de achtervolging in. Op elk veroverd reepje stof of kwastje (‘gland‘) staat een prijs, de eerste prijs is natuurlijk voor de kokarde! Dit evenement was ongelofelijk. Ik heb een echte show gezien, waarin het dier het niet met de dood bekocht, maar wat eerder een eerbetoon aan de stier van de Camargue was.

Avonds gaan we op straatkroegentocht, ofwel, naar de op straat geïnstalleerde bodega’s waar de locals al voor aardig wat levendigheid zorgen. Elke bodega heeft een eigen sfeer en feestelijke mediterrane muziek.

We smullen van een heerlijke paëlla die naar Spanje smaakt en wagen ons aan een Sevillaans dansje. Later vallen we uitgeput in slaap na deze fantastische dag.